بر ماسه هاى ساحل آن نخلها بلند/آرام خفته اند در آغوش همدگر خورشيد چون طلاى مذابى به هر غروب/در موجها فرو شده عمرش رسد به سر
میدونی چرا میگن” دلت دریا باشه” وقتی یه سنگ رو تودریا میندازی فقط برای چند ثانیه اونو متلاتم میکنه وبرای همیشه محو میشه ولی اون سنگ تا ابد ته دل دریا موندگاره وسعی می کنم مثل دریا باشم فراموش کنم سنگی که به دلم زدن با اینکه سنگینی شونو برای همیشه روی سینه ام حس می کنم.
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در سه شنبه 19 شهريور 1392ساعت
21:21 توسط
آخرين مطالب
Design By : MohammadDesign.IR |